ΚΟΣΜΗΜΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

TSIONIS since 1971
ΚΟΣΜΗΜΑΤΑ (JEWELLERY)

Έργαστήριο Χρυσοχοίας, Χειροποίητο Κόσμημα.

Η ονομασία προέρχεται από το ρήμα κοσμώ που σημαίνει στολίζω. Κόσμημα ονομάζεται κάθε στολίδι για οποιοδήποτε λόγο και αν χρησιμοποιείται αυτό και είναι από τους πρώτους τομείς της λαϊκής χειροτεχνίας.

Από τους προϊστορικούς χρόνους, ο άνθρωπος συγκινήθηκε από τα αγαθά της φύσης που τον περιέβαλε και διάλεξε μερικά από αυτά για να τα κάνει στολίδια του. Τέτοια στολίδια ήταν τα περιδέραια και τα δαχτυλίδια από κοχύλια, όμορφες θαλασσινές πέτρες, κόκαλα κ.ά. Υπήρχε η εντύπωση σε αυτά τα πρώτα χρόνια ότι τα στολίδια είναι μέσο δύναμης, επιβολής, δημιουργίας, εκτίμησης από τους άλλους. Συχνά οι άνδρες στολίζονταν με σκοπό να προσελκύσουν τις γυναίκες.

 

 

Χρυσό δακτυλιόσχημο περίαπτο από σφυρήλατο έλασμα

Σύμφωνα με την αρχαιολογική και αρχαιομετρική μελέτη τέτοια κοσμήματα χρονολογούν

 στην Τελική Νεολιθική ή Χαλκολιθική εποχή (4500-3300 π.Χ.

Η προέλευσή του είναι άγνωστη

Ύψος 0,155 μ., διάμετρος 0,12 μ. Βάρος 80,6 γρ.

Αίθουσα 5, προθήκη Ν11

Περιγραφή

Πρόκειται για το μεγαλύτερο περίαπτο του τύπου του που έχει βρεθεί έως σήμερα στον ελληνικό χώρο.

Τα περίαπτα αυτά θεωρούνται ότι αποδίδουν πολύ σχηματικά, ανθρώπινη, πιθανότατα γυναικεία μορφή,
όπως δηλώνεται και από τα δύο έκτυπα μαστίδια στο τμήμα του δακτυλίου κάτω από το στέλεχος.

 Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο 

©ΥΠΠΟ

Υπουργείο Πολιτισμού
http://collections.culture.gr/ItemPage.aspx?ObjectID=4476&LocationID=18&MainKindID=6&KindID=125

Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο
http://www.namuseum.gr/collections/prehistorical/neolithic/neolithic05-gr.html

Tsionis since 1971




Λίθινο πλακίδιο από στεατίτη, πιθανότατα περίαπτο.
Νεότερη ή Τελική Νεολιθική περίοδος (5300-3300 π.Χ.).
 Από το Διμήνι Μαγνησίας. Ύψος 0,039 μ. Αίθουσα 5, προθήκη Ν12 Αθήνα

Περιγραφή

Και στις δύο όψεις αποδίδεται με πέντε καίριες εγχαράξεις,
ανθρώπινη μορφή σε συνεσταλμένη στάση.

Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο
©ΥΠΠΟ

Υπουργείο Πολιτισμού
http://collections.culture.gr/ItemPage.aspx?ObjectID=4475&MainKindID=6&periodstring=3

Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο
http://www.namuseum.gr/collections/prehistorical/neolithic/neolithic02-gr.html

Tsionis since 1971





Περίαπτο με μέλισσες, χρυσό κόσμημα
 Μέση Εποχή του Χαλκού, περίπου 1700 π.Χ.
 από τον Χρυσόλακκο, τον ταφικό περίβολο της νεκρόπολης των Μαλίων.
 Μινωικός χρυσοτέχνης
ύψος 4,6 εκ πλάτος 4,9 εκ

Περιγραφή

Ένα από τα σπουδαιότερα και πιο γνωστά έργα της μινωικής τέχνης είναι το περίφημο περίαπτο σε σχήμα δύο μελισσών ή σφηκών, οι οποίες αποθέτουν μια σταγόνα μέλι στην κηρήθρα. Όλα τα στοιχεία του κοσμήματος είναι κυκλικά διατεταγμένα γύρω από την κυκλική σταγόνα, η οποία αποδίδεται με σχηματικό τρόπο, σαν ένας κοκκιδωτός δίσκος. Τα δύο έντομα είναι αντικριστά, με τα πόδια ενωμένα επάνω στη σταγόνα, ενώ στους κορμούς και στα φτερά τους οι λεπτομέρειες αποδίδονται με εντυπωσιακή μικροσκοπική κοκκίδωση.
Χρυσοί δίσκοι κρέμονται από τα φτερά, ενώ πάνω από τα κεφάλια τους στερεώνεται μία σφαίρα και ο κρίκος της ανάρτησης. Πρόκειται για αριστούργημα της μινωικής χρυσοχοΐας, που εντυπωσιάζει με τη φυσιοκρατική απόδοση των εντόμων, αλλά και με τη θαυμάσια εκτέλεσή του, παρουσιάζοντας σε όλο της το μεγαλείο την τελειότητα της τεχνικής στην παλαιοανακτορική εποχή.
Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου
©ΥΠΠΟ

Υπουργείο Πολιτισμού

Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου

http://odysseus.culture.gr/h/4/gh430.jsp?obj_id=7904

Tsionis since 1971
 

Όλοι οι λαοί μας έχουν αφήσει πλήθος κοσμημάτων. Όπως η Μυκηναϊκή Ελλάδα που παρέδωσε πολλά κοσμήματα τα οποία διακρίνονται για την καλλιτεχνική τους αξία παρόλο που χρονολογούνται εδώ και 2500 χρόνια π.Χ. Τα υλικά της κατασκευής τους είναι χρυσός, άργυρος, μόλυβδος, σμάλτο, ξύλο επενδυμένο με  χρυσό, όλα σφυρήλατα και χυτά με πρόσθετες διακοσμήσεις.

Χρυσό Σφραγιστικό δακτυλίδι από το "θησαυρό της Τίρυνθας"
Ύστερη Εποχή του Χαλκού, 15ος αι. π.Χ.
Τίρυνθα, Θησαυρός (βορειοανατολικά της Ακρόπολης)
διάμετρος: 0.035 μ.- 0,057μ. (σφενδόνη), βάρος: 82,95 γρ.
Περιγραφή
Στα αριστουργήματα της μυκηναϊκής σφραγιδογλυφίας συγκαταλέγεται το χρυσό δακτυλίδι από το λεγόμενο «θησαυρό της Τίρυνθας?, 
που σώζει μια από τις πιο σημαντικές τελετουργικές σκηνές της κρητομυκηναϊκής θρησκείας.
Είναι το μεγαλύτερο σφραγιστικό δακτυλίδι της εποχής του, που έχει σωθεί μέχρι σήμερα. Φέρει έγγλυφη παράσταση στη σφενδόνη και ανάγλυφη διακόσμηση σε τρεις σειρές στον κρίκο. Στο αριστερό άκρο της σφενδόνης απεικονίζεται γυναικεία θεότητα, που κάθεται σε θρόνο και ακουμπάει σε υποπόδιο. Φοράει μακρύ ιερατικό ένδυμα, πόλο στο κεφάλι, και με το δεξί της χέρι υψώνει κωνικό κύπελλο ή ρυτό. Προς το μέρος της έρχονται ο ένας πίσω από τον άλλο τέσσερις λεοντοκέφαλοι δαίμονες, που κρατούν σπονδικές πρόχους.
Γύρω από τη γυναικεία μορφή απεικονίζονται διάφορα στοιχεία που τονίζουν το θρησκευτικό χαρακτήρα της παράστασης: πίσω της ένα πουλί, πιθανότατα αετός, μπροστά της κιονίσκος με θυμιατήριο, και ψηλά, επάνω από τις μορφές, ο ουρανός με τον τροχό του ήλιου και τη σελήνη. Ο «Θησαυρός της Τίρυνθας? αποκαλύφθηκε βορειοανατολικά της Ακρόπολης, στα θεμέλια Μυκηναϊκής οικίας το 1915.
Αθήνα, Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο
©ΥΠΠΟ
Υπουργείο Πολιτισμού
http://odysseus.culture.gr/h/4/gh430.jsp?obj_id=4516
Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο
http://www.namuseum.gr/collections/prehistorical/mycenian/mycenian13-gr.html
Tsionis since 1971



Ζεύγος χρυσών ενωτίων από παχύ σύρμα συστρεφόμενο σε σπείρες.

 Ταφικός Κύκλος Α Μυκηνών, Τάφος ΙΙΙ («Τάφος των Γυναικών»

16ος αι. π.Χ. Διάμετρος 0,037 μ. Προθήκη 5.

Αθήνα, Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο 55. ΥΠΠΟ/ΤΑΠ.

Ιακωβίδης, Σ., Μυκηναϊκή Τέχνη στο: Η Αυγή της Eλληνικής Τέχνης,

        Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα 1994, σ. 276, εικ. 64.

©ΥΠΠΟ

Υπουργείο Πολιτισμού

Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

http://collections.culture.gr/ItemPage.aspx?ObjectID=4604&LocationID=18&MainKindID=6&KindID=98
Tsionis since 1971 

Ζεύγος χρυσών ενωτίων (σκουλαρίκια)

 με περίτεχνη διακόσμηση συρματοπλεκτικής και κοκκίδωσης.

Ταφικός Κύκλος Α Μυκηνών, Τάφος ΙΙΙ («Τάφος των Γυναικών»). 

 16ος αι. π.Χ. Διάμετρος 0,075 μ. Προθήκη 5.

Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Υπουργείο Πολιτισμού

©ΥΠΠΟ

http://nam.culture.gr/portal/page/portal/deam/virtual_exhibitions/EAMP/EAMP61

Tsionis since 1971

«Η Μυκηναία αρχόντισσα θα λαμποκοπούσε ολόκληρη όντας κατασκέπαστη από τα κοσμήματά της: χρυσό ή ασημένιο διάδημα στο κεφάλι, χρυσά ή ασημένια περιβραχιόνια, χρυσές ή ασημένιες καρφίτσες στα μαλλιά της, δακτυλίδια, βραχιόλια στα χέρια, κρίκους στα πόδια… Στα κοσμήματα ιδιαίτερη μνεία αξίζει για την πόρπη, ένα από τα βασικά στολίδια της γυναίκας».

 

Χρυσό διάδημα με έκκρουστη διακόσμηση.

Μυκήνες, Ταφικός περίβολος Α τάφος ΙΙΙ.

16ος αιώνας π.Χ.

Διαστάσεις διαδήματος 0,65 μ. Χ 0,175μ. Ύψος τριγωνικών ελασμάτων 0,36 μ.

Περιγραφή
Χρυσό εντυπωσιακό διάδημα με επτά τριγωνικά ελάσματα στην κορυφή (ως τιάρα),

με έκκρουστη διακόσμηση κύκλων σε πυκνή διάταξη.

Διάδημα

Διάδημα ονομάζεται το κόσμημα της κεφαλής.

Η ετυμολογία της λέξης αναφέρεται στην ελληνική λέξη διαδέω που σημαίνει περιδένω.
Τα διαδήματα στα αρχαία χρόνια φορούσαν οι επιφανείς, πριγκίπισσες, βασιλείς κ.λ.π. ακριβώς για να επισημάνουν την υψηλή τους θέση στην κοινωνία. Οι Πέρσες βασιλείς, οι Αιγύπτιοι ευγενείς, οι Μακεδόνες βασιλείς, οι Ρωμαίοι και Βυζαντινοί αυτοκράτορες οι Κέλτες ηγεμόνες, έκαναν τις δημόσιες εμφανίσεις τους, λαμπρυναν τις επίσημες τελετές και συχνά θάβονταν με το επιβλητικό αυτό κόσμημα. Στην ελληνική παραδοσιακή φορεσιά υπάρχουν διαδήματα σε διάφορους τύπους και ονομασίες. Το πιό χαρακτηριστικό είναι το τεπελίκι που φοριέται στην περιοχή της σημερινής βόρειας Ελλάδας, και στον Πόντο. Το κόσμημα αυτό αποτελείται από ένα δίσκο που είναι ακουμπισμένος στο πάνω μέρος της κεφαλής και περιμετρικά του δίσκου κρέμονται αλυσιδάκια. Μία παραλλαγή στο τεπελίκι που συνιθιζόταν στην περιοχή των Μεγάρων είναι το παραδομένο φέσι. Λέγόταν έτσι γιατί κρέμονταν παράδες (νομίσματα) από το κυκλικό μεταλλικό στοιχείο που ακουμπούσε στην κεφαλή. Στο κάτω μέρος υπήρχε ένα μεταλλικό στήριγμα που περνούσε κάτω από το σαγόνι και λεγόταν καπιτσάλι. Ένας άλλος τύπος κοσμήματος κεφαλής είναι το στέμμα ή κορώνα που αποτελείτο από αρθρωτά στοιχεία στο μπροστινό μέρος και κατέληγε σε ένα ζεύγος αρθρωτών κλάδων στο πίσω μέρος. Τα κομήματα αυτά συναντιούνταν κυρίως στην Ήπειρο και τη Θεσσαλία. Τα διαδήματα που περιγράφηκαν, όπως και όλα τα κοσμήματα της παραδοσιακής ελληνικής φορεσιάς, φοριούνταν από τις γυναίκες κυρίως στο γάμο τους και συνήθως ήταν φτιαγμένα από ασήμι. Σαν ένα είδος διαδήματος μπορούμε να θεωρήσουμε τα στέφανα του γάμου (Circlet). Τα στέφανα αυτά φτιάχνονται σε ζεύγη, και η ιστορία τους ξεκινάει ήδη από τον 6ο αι. μ.Χ. όπου εμφανίζονται στις περιγραφές των γάμων των βυζαντινών ευγενών και αυτοκρατόρων. Η συνήθεια αυτή επεκτάθηκε τα επόμενα χρόνια και στον υπόλοιπο πληθυσμό.

Στα χρόνια της οθωμανικής αυτοκρατορίας τα στέφανα και γενικά τα κοσμήματα του γάμου συνήθως ανήκαν στην εκκλησία, η οποία τα δάνειζε στους μελλόνυμφους για την συγκεκριμέμη τελετή. Μία άλλη πολύ συνηθισμένη ονομασία για το κοσμήμα της κεφαλής είναι τιάρα (tiara).

Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

Υπουργείο Πολιτισμού

©ΥΠΠΟ

http://collections.culture.gr/ItemPage.aspx?ObjectID=4589&LocationID=18

από την Jewelpedia

http://www.jewelpedia.com/lex258-diadima-diadem.html

Tsionis since 1971

Χρυσή νεκρική προσωπίδα, γνωστή ως "μάσκα του Αγαμέμνονα".

Μυκήνες - Τίρυνθα - Θολωτοί τάφοι 

Χρονολόγηση: Ύστερη Εποχή του Χαλκού, 16ος αι. π.Χ.
Τόπος Εύρεσης: Μυκήνες, Ταφικός Κύκλος Α,λακκοειδής τάφος V

 πλάτος: 0,017 μ., ύψος: 0,025 μ., βάρος: 168,5 γρ. Υλικό: Χρυσός
Περιγραφή
Η νεκρική προσωπίδα ανδρικής μορφής, γνωστή ως προσωπίδα ''του Αγαμέμνονα'', είναι, ίσως, το διασημότερο από τα ευρήματα του Schliemann στους βασιλικούς τάφους των Μυκηνών. Έχει κατασκευασθεί από παχύ έλασμα που σφυρηλατήθηκε πιθανότατα σε ξύλινο πυρήνα, ενώ οι λεπτομέρειες προστέθηκαν σε δεύτερο στάδιο με αιχμηρό εργαλείο. Απεικονίζεται η επιβλητική μορφή ενός γενειοφόρου άνδρα με ωοειδές πρόσωπο, πλατύ μέτωπο, μακριά λεπτή μύτη και λεπτά χείλη, σφιχτά κλεισμένα. Τα φρύδια επάνω από τα κλειστά μάτια, το μουστάκι και η γενειάδα αποδίδονται με έκτυπες παράλληλες γραμμές. Στην περιοχή των αυτιών φέρει οπές για τη στερέωση στο πρόσωπο του νεκρού με τη βοήθεια νήματος. Είναι η ωραιότερη από τις πέντε συνολικά χρυσές προσωπίδες, που έχουν βρεθεί στον Ταφικό Κύκλο Α των Μυκηνών και φαίνεται ότι προορίζονταν για άνδρες ηγεμόνες. Η συγκεκριμένη είναι η μοναδική που απεικονίζει γενειοφόρο άνδρα, αλλά και η μοναδική με τόσο έντονη απόδοση των χαρακτηριστικών του προσώπου.
Προσωπείο του Αγαμέμνονα  
 Το προσωπείο του Αγαμέμνωνα είναι ένα εύρημα της ανασκαφής των Μυκηνών το 1876 από τον Ερρίκο Σλήμαν. Το εύρημα είναι ένα χρυσό νεκρικό προσωπείο και βρέθηκε πάνω στο πρόσωπο ενός σώματος που βρίσκονταν ενταφιασμένο στον ταφικό θάλαμο Ε' του ταφικού περιβόλου Α' των Μυκηνών. Ο Σλήμαν πίστευε ότι ανεκάλυψε την σωρό του θρυλικού αρχαίου βασιλιά Αγαμέμνονα, από όπου το εύρημα πήρε την ονομασία του. Σύγχρονες αρχαιολογικές μελέτες απέδειξαν ότι το προσωπείο ανάγεται το 1550-1500 π.χ., περίοδος κατά τρεις αιώνες περίπου προγενέστερη από την εποχή που ο Αγαμέμνωνας υποτίθεται ότι έζησε. Ωστόσο, το όνομα του προσωπείου παρά την ανακάλυψη παρέμεινε.
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αθήνα, Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο 624. ΥΠΠΟ/ΤΑΠ.
Υπουργείο Πολιτισμού
©ΥΠΠΟ
http://odysseus.culture.gr/h/4/gh430.jsp?obj_id=4503
Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο
http://www.namuseum.gr/collections/prehistorical/mycenian/mycenian02-gr.html
Βικιπαίδεια, η ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
https://el.wikipedia.org/wiki/
Tsionis since 1971

Σφραγιδόλιθος από σάρδιο.

Νιχώρια 16-14 αι. Π.Κ.Χ.

Σάρδιο
Είναι ποιότητα χαλκηδόνιου (χαλαζία) και έχει χρώμα καφετί. Μοιάζει πολύ με την κορνεόλη και συνήθως δε το διακρίνουμε από αυτήν. Το χρώμα όπως και στην κορνεόλη, οφείλεται σε προσμίξεις οξειδίων του σιδήρου, που υπάρχουν στη μάζα του χαλκηδόνιου.

Το σάρδιο ήταν  γνωστό και στους πιο αρχαίους πολιτισμούς, που το χρησιμοποιούσαν στην κατασκευή κοσμημάτων και σφραγιδόλιθων. Το όνομα οι Έλληνες το έδωσαν γιατί το προμηθεύονταν από την πόλη Σάρδεις, την πρωτεύουσα της Λυδίας στη Μικρά Ασία.
Σφραγιδόλιθος
 Ονομάζεται συνήθως πολύτιμος λίθος μικρού σχήματος που φέρεται σε

δακτυλίδι ή αυτόνομα ως σφραγίδα. Ο σφραγιδόλιθος φέρει κυρίως έγγλυφες, και σπάνια ανάγλυφες, παραστάσεις με σύμβολα ή γράμματα και χρησιμοποιούνταν για τη σφράγιση επιστολών ή διαταγμάτων. Τέτοιοι σφραγιδόλιθοι βρίσκονται από τη πρότερη αρχαιότητα

στην Αίγυπτο, Βαβυλωνία και Ασσυρία καθώς και στην προϊστορική Ελλάδα, στη Μινωική

και Μυκηναϊκή εποχή. Ένδειξη γραφής εμφανίζεται σε σφραγιδόλιθο της 6ης ή 5ης χιλιετίας π.Χ. που βρέθηκε στα Γιαννιτσά. Κατά τους κλασικούς χρόνους οι σφραγιδόλιθοι φέρονταν πλέον σε δακτυλίους (δακτυλίδια).

Αρχαιολογικό Μουσείο Μεσσηνίας

Υπουργείο Πολιτισμού

©ΥΠΠΟ

http://odysseus.culture.gr/h/1/gh151.jsp?obj_id=3440

Tsionis since 1971

Ξύλινη εξαγωνική πυξίδα με χρυσά ελάσματα.
 Μυκήνες, Ταφικός Κύκλος Α, Τάφος V, 16ος αι. π.Χ.
Περιγραφή

Τα τοιχώματα της πυξίδας διακοσμούνται με επαναλαμβανόμενα θέματα: κυνήγι ελαφιού ή ζαρκαδιού από λιοντάρι μέσα σε τοπίο με φοινικόδεντρα, και σπείρες. Η μορφή του βουκρανίου (κεφαλής ταύρου) με τα μεγάλα μάτια κυριαρχεί στην παράσταση. Η πυξίδα είναι μοναδικό εύρημα, τόσο για τη φύση του υλικού (ξύλου), το οποίο σπανίως σώζεται από τη μυκηναϊκή εποχή, όσο και για τον εμβληματικό χαρακτήρα της παράστασης.
Πυξίδα (αγγείο)

 Είναι είδος της κεραμικής, της αγγειοπλαστικής και ξυλογλυπτικής τέχνης αρχικά, συνήθως στρογγυλό με ξεχωριστό καπάκι που χρησιμοποιούνταν περισσότερο από τις γυναίκες για να φυλάσσουν τα κοσμήματα και τα καλλυντικά τους.
 Σε μεταγενέστερες περιόδους κατασκευάζονται και από μέταλλο, φίλντισι ή άλλα υλικά.

Το όνομα προέρχεται από τα κορινθιακά κουτιά που κατασκευάζονταν από ξύλο πυξού

και οι αρχικές παραστάσεις απεικόνιζαν συνήθως την πομπή του γάμου

από το σπίτι ενός νεαρού κοριτσιού με το νέο σύζυγό της.

Υπουργείο Πολιτισμού

©ΥΠΠΟ

Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

http://www.namuseum.gr/collections/prehistorical/mycenian/mycenian03-gr.html 

Tsionis since 1971

Ακόμα και οι αρχαίοι Ελληνες, οι τόσο λιτοί στην εμφάνιση και ενδυμασία τους, οι μεγαλοπρεπείς μέσα στην απλότητά τους, έδιναν ιδιαίτερη σημασία σε μερικά συμπληρώματα που τόνιζαν και φανέρωναν καταστάσεις και η χρήση τους ήταν καθαρά σημειολογική. Κλαδί ελιάς φορούσε ο νικητής των Ολυμπιακών αγώνων, κλαδί από κισσό ο νικητής στις διονυσιακές γιορτές και στους θεατρικούς διαγωνισμούς δράματος, φύλλα δρυός φορούσαν στις θρησκευτικές τους τελετές, γιρλάντες από πετροσέλινο στις πένθιμες τελετές, ενώ ανθοστέφανα από φρέσκα λουλούδια φορούσαν οι άνδρες στα συμπόσια.

Ζεύγος χρυσών ταινιωτών ενωτίων.
Χρυσά ενώτια, 525-500 π.Χ. Της Ιέρειας της Σίνδου 
Ανθικός διάκοσμος με συρματερή και κοκκίδωση. 
Σίνδος, Τάφος 28. Διαμ.3εκ και 2,7εκ.
Περιγραφή
Αποτελούνται από δαντελωτή ταινία που στο φαρδύτερο άκρο της απολήγει σε ρόδακα. Ο ρόδακας έχει οκτώ συρματερά φύλλα και ένα σφαιρίδιο ως πυρήνα, και πλαισιώνεται από δύο άλλα σφαιρίδια, κολημμένα στις παρυφές της ταινίας. Η ταινία κοσμείται με πλοχμό, το πλάτος του οποίου μειώνεται βαθμιαία έως ότου μετατρέπεται σε απλό βόστρυχο. Στο σημείο αυτό κολλά στην κάτω επιφάνεια του ρόδακα.
©ΥΠΠΟ.

Υπουργείο Πολιτισμού

Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης

http://collections.culture.gr/ItemPage.aspxObjectID=4017&MainKindID=6&periodstring=40

Tsionis since 1971



Χρυσά ταινιωτά ενώτια,
γύρω στο 500 π.Χ. Της Δέσποινας των Αιγών.
Ανθικός διάκοσμος με συρματερή και κοκκίδωση.
Μουσείο Αιγών,
ΒΜ 2018 – ΒΜ 2019..
©ΥΠΠΟ

 Εφορεία Αρχαιοτήτων Ημαθίας 

Μουσείο Βασιλικών Τάφων των Αιγών, Βεργίνα, Ημαθία

http://www.aigai.gr/el/explore/polycentric/museum/aiges/vergina

Tsionis since 1971

Από την ανώτερη τάξη (ηγεμόνες, ευγενείς, θρησκευτικοί αρχηγοί) δεν έλειπαν οι χρυσές ταινίες που συγκρατούσαν τα μαλλιά τους, τα στεφάνια με διάκοσμο από πολύτιμες πέτρες, τα διαδήματα και οι χρυσές καρφίτσες, οι περόνες που συγκρατούσαν το χιτώνα τους, τα δακτυλίδια και οι χρυσοί κρίκοι. Όλα ήταν κατασκευασμένα με τέχνη περισσή, κατεργασμένα στο χέρι από χρυσό, άργυρο και μπρούντζο.
 





 Χρυσά ενώτια. (Σκουλαρίκια)

Β' τέταρτο 5ου αιώνα π.Χ.

 από την Ερέτρια Εύβοιας.

Χρ928. 
Περιγραφή

 (παράσταση αρπαγής της Θέτιδας)

 Αποτελούνται από ρόδακες, στριφτά σύρματα που σχηματίζουν πέλτη και κρεμαστές αλυσίδες που απολήγουν σε αχιβάδες. Το κέντρο τους αποτελεί σύμπλεγμα γυναικείας μορφής την οποία προσπαθεί να αρπάξει ένας άνδρας. Η ύπαρξη λιονταριού και φιδιών μπροστά από τη γυναικεία μορφή οδηγούν στην ταύτισή της με τη Νηρηίδα Θέτιδα.

©ΥΠΠΟ
Υπουργείο Πολιτισμού
http://collections.culture.gr/ItemPage.aspx?ObjectID=1774&LocationID=18&MainKindID=6&KindID=98&periodstring=0

Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

http://www.namuseum.gr/wellcome-gr.html

Tsionis since 1971





Δακτύλιος με Σφενδόνη Ελλειψοειδή
Χρυσό δακτυλίδι με σφενδόνη από σάρδιο.
Τέλη 4ου αιώνα π.Χ. Δερβένι, Τάφος Ζ.
 Περιγραφή

Ο κρίκος αποτελείται από δυο σύρματα, περιελιγμένα κατ' αντίθετη φορά, και από τρίτο στρεπτό σύρμα που καλύπτει εξωτερικά την αρμογή των δύο. Τα δυο πέρατα καταλήγουν σε συμπαγείς σχηματοποιημένους άκρους πόδες λέοντος που συγκρατούν την ελλειψοειδή ελασμάτινη σφενδόνη, όπου περικλείεται ο σάρδιος λίθος. Το άνω περίγραμμα του κατακόρυφου περιχειλώματος της σφενδόνης είναι γλωσσωτό. Το μέτωπό του κοσμείται με επίθετες σπείρες από στρεπτό σύρμα.

Υπουργείο Πολιτισμού

©ΥΠΠΟ

Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης

http://collections.culture.gr/ItemPage.aspx?ObjectID=4130&MainKindID=6

Tsionis since 1971

 



Ganymede Jewelry

Hellenistic, 330–300 B.C. Culture: Greek

Gold, rock crystal, emerald; L. of necklace 13 in. (33 cm), H. of earrings 2 3/8 in. (6 cm), W.

of bracelets 3 1/8 in. (8 cm), W. of fibulae 1 15/16 in. (5 cm), H. of ring 13/16 in. (2.1 cm)
Harris Brisbane Dick Fund, 1937 (37.11.8–.17)

Golden ram’s head rock - crystal bracelet styled like a torque (ca. 330-300 B.C.).

Found in Macedonia, near Thessaloniki.

The Metropolitan Museum of Art

http://www.metmuseum.org/toah/works-of-art/37.11.8-.17

Tsionis since 1971





Ganymede Jewelry,
Hellenistic, 330–300 B.C. Culture: Greek

The Metropolitan Museum of Art

http://www.metmuseum.org/toah/works-of-art/37.11.8-.17

Tsionis since 1971

 

Για την Ρωμαία (753 π.Χ. – 476 μ.Χ.) απαραίτητο συμπλήρωμα είναι το διάδημα στα μαλλιά, τα σκουλαρίκια στ’ αυτιά, το κολιέ γύρω από το λαιμό της, τα βραχιόλια στους καρπούς, τα δακτυλίδια στα δάκτυλα, οι κρίκοι στα μπράτσα και τους αστραγάλους.
Πλούσια και πολλά κοσμήματα ήταν απαραίτητο συμπλήρωμα της ενδυμασίας ανδρών και γυναικών της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Βραχιόλια το ένα επάνω στο άλλο, δακτυλίδια από χρυσό και ασήμι, όλα γεμάτα με πολύτιμες πέτρες όπως μαργαριτάρια, σμαράγδια, ρουμπίνια, διαμάντια. Χρησιμοποιούν ακόμη πλούσια διαδήματα για τα μαλλιά τους και πολύτιμες πέτρες στα ρούχα και τα υποδήματά τους.





Χρυσό πλέγμα κόμης με ανάγλυφη προτομή Αρτέμιδος στο μετάλλιο.Από το λεγόμενο «θησαυρό του Καρπενησίου». Δωρεά Ελένης Σταθάτου.
Χρονολόγηση: 3ος αι. π.Χ  Διαστάσεις: συν. διάμ. 0,23μ., διάμ. μεταλλίου 0,114μ. 
Αίθουσα 42, Προθήκη 26, αρ. 3 (αρ. ευρ. Στ. 369)
Περιγραφή

Το έργο αποτελούσε τμήμα ενός συνόλου, «θησαυρού», από 44 κοσμήματα, τα οποία παρουσιάσθηκαν στην αγορά αρχαιοτήτων των Αθηνών το 1929. Προέρχονται από τη Θεσσαλία, αν και οι ακριβείς συνθήκες εύρεσής τους δεν είναι γνωστές. Κατά μία μαρτυρία ανακαλύφθηκαν στο εσωτερικό χάλκινου αγγείου πλησίον του Αλμυρού στη Μαγνησία, κατά μία άλλη στην περιοχή της Λαμίας-Λιανοκλαδίου. Άλλοι ισχυρίσθηκαν ότι βρέθηκαν στο Δομοκό, ενώ ο αρχαιοπώλης, ο οποίος πώλησε στην Ελένη Σταθάτου 35 κοσμήματα και στο Μουσείο Μπενάκη 9, διαβεβαίωνε ότι ανακαλύφθηκαν πλησίον του Καρπενησίου. Πρόκειται για το ωραιότερο από τα τέσσερα μετάλλια του «θησαυρού» με προτομή Αρτέμιδος (το ένα στο Μουσείο Μπενάκη) ή Αφροδίτης. Η προτομή, σε ανάγλυφο με αξιώσεις της μεγάλης, ελεύθερης πλαστικής και ιδιαίτερη εκφραστικότητα, απεικονίζει τη θεά του κυνηγίου και προστάτιδα των παιδιών καθώς και των επίτοκων γυναικών, Αρτέμιδα, με φαρέτρα και δορά ζώου (νεβρίδα) στον ώμο. Φιόγκος (Ηράκλειον άμμα) συγκρατεί τα μαλλιά στην κορυφή της κεφαλής. Στη φυσικότητα της στάσης συμβάλλει η αντίθετη στροφή της κεφαλής και οι ανεμίζοντες βόστρυχοι πίσω από το λαιμό. Την παράσταση περιβάλλουν στεφάνες με συμπληρωματικό διάκοσμο, οι οποίες κατά σειρά περιέχουν: φυλλωτό, κυμάτιο με ρόδακες μεταξύ ωών, ανθέμια πλαισιούμενα από ένθετους γρανάτες και ρόδακες με ένθετη πράσινη υαλόμαζα σε κυματοειδή διάχωρα από κληματίδα κισσού, και κλάδοι με περιελισσόμενη ταινία κατά διαστήματα. Αστράγαλοι διαχωρίζουν τις ζώνες. Στην περιφέρεια του μεταλλίου το πλέγμα της αλυσίδας δημιουργεί τριγωνικά και ρομβοειδή διάχωρα. Τα 16 σημεία εξάρτησής από το μετάλλιο σηματοδοτούν κυκλικοί γρανάτες, ένθετοι σε δισκοειδή βάση. Δισκάρια με γυναικεία προτομή, ρόδακες και κρίκοι διακοσμούν τις υπόλοιπες γωνίες των διαχώρων. H ύπαρξη του πλέγματος υποβάλλει την ιδέα εξαρτήματος κόμμωσης για εύπορη γυναίκα. Δεν αποκλείεται να ταυτίζεται

με τον κεκρύφαλλο των αρχαίων πηγών.

©ΥΠΠΟ

Υπουργείο Πολιτισμού

Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

http://www.namuseum.gr/object-month/2010/dec/dec10-gr.html

Tsionis since 1971





 

Bracelets from the Olbia Treasure

Greek (Artist)

Elements: late 2nd century BC; Setting: 1st century BC (Greco-Roman)

gold, garnet, amethyst, emerald, pearl, chrysoprase, glass, enamel and modern replacements

Olbia (present-day Parutino, Ukraine) (Place of Discovery)

Measurements 2 1/16 x 3 1/8 in. (5.3 x 7.9 cm)
 This outstanding example of jewelry from the 1st-century-BC Greek colonies in the Black Sea region is purported to belong to the famed Olbia treasure, named for the town in present-day Ukraine in which it was discovered at the end of the 19th century. Whether the bracelets, necklaces, earrings, dress ornaments, and other items in the Walters' collection really came from the same tomb remains unclear. These impressive bracelets have a centerpiece linked by hinges to the two arms. Each bracelet can be closed with a pin that runs through intertwining hoops. The lavish embellishment includes granulation, cloisonné work, and beading as well as multicolored enamel and gemstone inlays in various settings. Using multiple colors and sizes of gemstones became common in Greek jewelry making after the conquest of the East by Alexander the Great (356-323 BC), which opened up new trade routes and introduced the Greeks to Oriental styles. 

Walters Art Museum

http://art.thewalters.org/detail/77272/bracelets-from-the-olbia-treasure/

Tsionis since 1971

 

 

 



Χρυσός δίσκος

Από το «Θησαυρό της Θεσσαλίας», 2ος αι. π.Χ.

Διάμ. 0,111 μ. (ΓΕ 1556)

Προϊστορική, Αρχαία Ελληνική και Ρωμαϊκή Τέχνη

Περιγραφή

Με ανάγλυφη προτομή της Αθηνάς, που φορεί περικεφαλαία με τρία λοφία και λοξή αιγίδα με γοργόνειο. Τα μάτια της θεάς ήταν ένθετα από γαλάζιο σμάλτο. Το δικτυωτό πλέγμα των αλυσίδων, το οποίο περιβάλλει το κόσμημα, υποδηλώνει ότι χρησίμευε για τη συγκράτηση των μαλλιών στον αυχένα.

Μουσείο Μπενάκη

http://www.benaki.gr/index.asp?lang=gr&id=10101

Tsionis since 1971

 

 

 

 

 

 



Ξακουστά ακόμη είναι τα βυζαντινά κοσμήματα (330-1453 μ.Χ.) που έγιναν περιζήτητα στην Ευρώπη ολόκληρη ενώ ακόμη και σήμερα αποτελούν πηγή έμπνευσης για τους σχεδιαστές κοσμημάτων.

Τα κοσμήματα και οι κορώνες των αυτοκρατόρων είναι χειροποίητα δηλώνοντας την ελληνορωμαϊκή επίδραση μέχρι τον 4ο αιώνα. Χρυσά δακτυλίδια με ανάγλυφες παραστάσεις και μονογράμματα, χρησιμεύουν ως δακτυλίδια αρραβώνων και γάμου.

Κρεμαστά μεγάλα χειροποίητα χρυσοποίκιλτα σκουλαρίκια, χρυσές καρφίτσες, πόρπες από πολύτιμες πέτρες, βραχιόλια εργασμένα με μικρές πέτρες σε μωσαϊκό. 

Ζεύγος γυναικείων χρυσών βραχιολιών (ψελίων)
1ος αιώνας π.Χ.
Από το Παλαιόκαστρο Θεσσαλίας.
Η θέση Παλαιόκαστρο ταυτίζεται με την αρχαία θεσσαλική πόλη Μητρόπολη
στην περιφέρεια (τετράδα) της Εστιαιώτιδος.  
1ος όροφος, Αίθουσα 62, Προθήκη 18,
έκθεμα αρ. 3 Αρ. ευρετηρίου: Χρ 939
Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο
©ΥΠΠΟ

Περιγραφή

Ζεύγος γυναικείων χρυσών βραχιολιών (ψελίων) που αποτελείται από περίτμητα φύλλα, βλαστόσπειρες και ένθετους γρανάτες, αμέθυστους και σμάλτο.

Το ταινιωτό στέλεχος καθενός από τα δύο βραχιόλια απαρτίζεται από δύο ημικυκλικά τόξα, συνδεόμενα με ένα σύρμα, ώστε να διευκολύνεται το άνοιγμα του κοσμήματος από το κούμπωμα, σε διαμετρικά αντίθετη θέση. Λεπτή ζώνη με τρέχουσα σπείρα από σμάλτο πλαισιώνει τις άκρες κάθε στελέχους στο κούμπωμα. Σφυρήλατα και χυτά μέρη συνθέτουν τα περίτεχνα κοσμήματα, ενώ λεπτομέρειες αποδίδονται με συρματερή τεχνική: περίτμητα φύλλα αμπέλου πλαισιώνονται από βλαστόσπειρες, γρανάτες κοσμούν οφθαλμούς στο κέντρο των φύλλων και τις ελικωτές απολήξεις των σπειρών, ένας αμέθυστος σηματοδοτεί το κούμπωμα.

Η πληθώρα χρυσών κοσμημάτων, η ποικιλία των τύπων τους και η πολυχρωμία αλλά και η αγάπη για τα βραχιόλια είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα των ελληνιστικών χρόνων. Τα περίτμητα και διάλιθα βραχιόλια είναι σπανιότερα και πολυτιμότερα. Ο συνδυασμός των ημιπολύτιμων λίθων αύξανε τη γοητεία του χρυσού, ο οποίος έθελγε όσους επιζητούσαν πολυτέλεια και προσωπική ευδαιμονία. Το ζεύγος αυτό των ψελίων, μαζί με άλλα βαρύτιμα και εξεζητημένα κοσμήματα (περιδέραιο, ενώτια) είχε κατατεθεί ως ταφικό δώρο (κτέρισμα). Παράλληλα αυτής της πρακτικής αφθονούν και στο θεσσαλικό χώρο, επειδή τα κοσμήματα κατέχουν ιδιαίτερη θέση στα ταφικά έθιμα. Από τους καταλόγους των αφιερωμάτων στα ιερά προκύπτει ότι κοσμήματα προσφέρονταν και στους θεούς.

Η αφθονία σε χρυσά σκεύη και κοσμήματα στη Θεσσαλία καθιστά εύλογη την υπόθεση περί ύπαρξης θεσσαλικού εργαστηρίου μεταλλουργίας κατά την ελληνιστική εποχή.

Η ταύτιση της φυσιογνωμίας του δεν είναι ευχερής, αφού κατά τους ελληνιστικούς χρόνους οι τοπικές παραγωγές εμφανίζουν κοινά χαρακτηριστικά στην επιλογή των θεμάτων αλλά και την εκτέλεση. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, οι εκτεταμένες εμπορικές δραστηριότητές των Θεσσαλών αλλά και οι στενοί δεσμοί με τους Μακεδόνες εύκολα θα τους προσπόριζαν πολύτιμα αντικείμενα για την ικανοποίηση της φιλαρέσκειας και ματαιοδοξίας της αριστοκρατίας τους.

Τα βραχιόλια (αρχ. ψέλια) διακοσμούσαν και τα δύο χέρια είτε στους καρπούς (περικάρπια) είτε πάνω από τον αγκώνα (περιβραχιόνια). Η χρυσοχοΐα είναι αρχαιότατη τέχνη,

αφού στηρίζεται στη φυσική δυνατότητα του χρυσού να σφυρηλατηθεί έντονα,

με ή χωρίς θέρμανση, και να δώσει λεπτότατα ελάσματα.

Υπουργείο Πολιτισμού

collections.culture.gr/ItemPage.aspx?ObjectID=1775&MainKindID=6&KindID=182

Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο

http://www.namuseum.gr/object-month/2009/dec/dec09-gr.html

Tsionis since 1971

Bracelet with a basket flanked by snakes
Greek or Roman
Late Hellenistic or Early Imperial Period
about 40–20 B.C.
Place of Manufacture: Possibly Egypt
Museum of Fine Arts, Boston

A gold bracelet composed of a gold band studded with two outer rows of pearls. The projecting central element, a basket (kalathos), is decorated with cabochon emeralds and flanked by coiling snakes. Snakes were regarded as protective spirits, associated with healing (Asklepios) by the Greeks and the Romans. In an Egyptian context, the snake was often associated with Agathodaimon (“the Good Spirit”). One of a pair with 1981.287. 

Museum of Fine Arts, Boston

http://www.mfa.org/node/9408

Tsionis since 1971

Περιδέραιο από χρυσό και πολύτιμους λίθους
μέσα 4ου αι. μ.Χ. Ρωμαϊκή περίοδοςΜ.: 36 εκ. / Μ.πλακιδίων: 2,7 εκ.
Από την Κύπρο, Πόλη Χρυσοχούς (αρχαίο Μάριον)
Συλλογή Θ. Ν. Ζιντίλη, αρ. 438.1
© Ίδρυμα Ν.Π. Γουλανδρή 
 Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης

Περιγραφή
Εξαιρετικής τέχνης περιδέραιο κατασκευασμένο από έλασμα χρυσού με την τεχνική της διάτρησης και επενδεδυμένο με ένθετους ημιπολύτιμους λίθους. Τα τετράγωνα πλακίδια και τα ζεύγη ωοειδών κοσμημάτων συγκρατούν ένθετους σαπφείρους, γρανάτες και σμαράγδια, ενώ οι μικρότερες στρογγυλές υποδοχές περιέχουν μαργαριτάρια. Το κεντρικό πλακίδιο περικλείει ένα μεγάλο ορθογώνιο σμαράγδι.Το γεγονός ότι δεν υπάρχουν πόρπες για την ανάρτηση του κοσμήματος πιθανώς υποδηλώνει ότι το περιδέραιο φοριόταν ως επίρραπτο σε επίσημο ένδυμα με τη βοήθεια νήματος. Ορισμένα από τα πλακίδια φέρουν στο πίσω μέρος ένα ή περισσότερα εγχάρακτα γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου. Δεν συμβολίζουν αριθμούς ούτε φαίνεται να σχηματίζουν κάποια επιγραφή και, προς το παρόν, η χρήση τους παραμένει αινιγματική.

Το περιδέραιο προέρχεται από τάφο στο αρχαίο Μάριον/Αρσινόη και βρέθηκε μαζί με πολλά άλλα χρυσά και ασημένια κοσμήματα ανάλογης τεχνικής και αξίας, τα οποία προφανώς ανήκαν σε γυναίκα υψηλής κοινωνικής θέσης (αρκετά από αυτά εκτίθενται στο ΜΚΤ, ενώ ένας σημαντικός αριθμός έχει περιέλθει σε άλλη ιδιωτική συλλογή). Το σημαντικό αυτό σύνολο χρονολογείται στα μέσα του 4ου αι. μ.Χ., δηλαδή στη μεταβατική φάση από τη Ρωμαϊκή στη Βυζαντινή περίοδο και μαρτυρεί τη νέα δυναμική και λαμπρότητα που απέκτησαν οι τέχνες στην ανατολική Μεσόγειο μετά τη μεταφορά της πρωτεύουσας της αυτοκρατορίας εγγύτερα σε αυτην την περιοχή. Η τεχνική του παρουσιάζει επιδράσεις από τα συριακά εργαστήρια του 3ου και 4ου αι. π.Χ.

© Ίδρυμα Ν.Π. Γουλανδρή, Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης

http://www.cycladic.gr/frontoffice/portal.asp?cpage=RESOURCE&cresrc=1139&cnode=61&clang=0

Tsionis since 1971

Βαρύτιμα χρυσά βραχιόλια
 6ος αι. Διάμ. 0,09 μ. (ΓΕ 1836) 
Πιθανώς από την Κύπρο,
Βυζαντινή Τέχνη
Μουσείο Μπενάκη
 Περιγραφή
με διάτρητο αστερόσχημο ρόδακα και επαναλαμβανόμενο βλαστό,
 ο οποίος εκφύεται από κέρας Αμάλθειας.

Μουσείο Μπενάκη

http://www.benaki.gr/index.asp?lang=gr&id=10101

Tsionis since 1971

Μαργαριτάρια, σμαράγδια, ρουμπίνια, διαμάντια υπάρχουν άφθονα στην ενδυμασία αυτοκρατόρων.

Χριστιανικά εμβλήματα όπως ο σταυρός, στάχυα, κλαδιά αμπέλου και φύλλα, περιστέρια, ψάρια, σχήματα ζώων, γεωμετρικά και αφηρημένα σχήματα, φύλλα λουλουδιών και φρούτα διαμόρφωναν τη διακόσμηση των βυζαντινών υφασμάτων και κοσμημάτων.

Ζεύγος από χρυσά περικάρπια σε σχήμα κόλουρου κώνου.
9ος αιώνας - 10ος αιώνας
Ύψος 5,7 εκ., διάμετρος 7,5 εκ.
Θεσσαλονίκη, Θησαυρός από την οδό Δωδεκανήσου.
 Στον τόμο: 6.000 Χρόνια Παράδοση.
Το Ελληνικό Κόσμημα. Κατάλογος Εκθέσεως (1997).
Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού 
©ΥΠΠΟ

Περιγραφή
Ζεύγος από χρυσά περικάρπια σε σχήμα κόλουρου κώνου που αποτελούνται το καθένα από δύο τεμάχια τα οποία ενώνονται μεταξύ τους με λεπτές ράβδους περασμένες μέσα από κενά στο εσωτερικό τους, ελάσματα. Ο διάκοσμος από ενθετικά σμάλτα συνίστανται από ρόδακες, ανθέμια και πτηνά. Το κόσμημα αυτό αποτελούσε εξάρτημα της επίσημης αμφίεσης αξιωματούχων της βυζαντινής αυλής.
Τα συγκεκριμένα είναι τα μοναδικά παραδείγματα που διασώθηκαν. 

Υπουργείο Πολιτισμού

http://collections.culture.gr/ItemPage.aspx?ObjectID=2283&MainKindID=6&KindID=182

Tsionis since 1971

Το "άγιο στέμμα της Ουγγαρίας"
 1074-77.
Hungary, Budapest, Magyar Nemzeti Museum.
Cutler, A., Spieser, J., Das Mittelalterliche Byzanz 725-1204,
Verlag C. H. Beck, Muenchen 1996, σ. 337, εικ. 267.
©Magyar Nemzeti Museum, Budapest, Hungary

Περιγραφή
 (Το γνωστό ως "άγιο στέμμα" της Ουγγαρίας, παριστάνει το βασιλιά Γκέζα Α' (1074-77)
 και τον αυτοκράτορα Μιχαήλ Ζ' Δούκα (1071-1078),
δώρο του οποίου προς τον ούγγρο βασιλιά υπήρξε το στέμμα,
γεγονός που δηλώνει καθαρά τις διπλωματικές σχέσεις των δύο κρατών τα χρόνια αυτά).

Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού

http://www.ime.gr/chronos/09/gr/pl/1025/t/main/t18.html 

Tsionis since 1971

Σταυρός  Λειψανοθήκη
Ἀσήμι ἐπίχρυσο, πολύτιμοι λίθοι, μαργαριτάρια
13^ος αἰώνας  Υ. 110 – Πλ. 80
Οικουμενικόν Πατριαρχείον
Ιερά Μεγίστη Μονή Βατοπαιδίου
Αγίου Όρους

Οικουμενικόν Πατριαρχείον

http://www.ec-patr.gr/mones/vatopedi/gr_engolpia2.htm 

Tsionis since 1971





Βαρύτιμο χρυσό εγκόλπιο σε σχήμα καραβέλας,
από την Πάτμο.
17ος αι. Ύψ. 0,14 μ. 
  Δωρεά Eλένης Σταθάτου (ΓΕ 7669)
Περιγραφή
 Διακοσμείται με πολύχρωμα σμάλτα και μαργαριτάρια και ανήκει στα γνωστότερα
 και πιο συζητημένα κοσμήματα του ελληνικού χώρου. 
  Μεταβυζαντινή και Νεοελληνική Τέχνη
Μουσείο Μπενάκη

Μουσείο Μπενάκη

http://www.benaki.gr/index.asp?lang=gr&id=10101

Tsionis since 1971



Χρυσά θεαματικά σκουλαρίκια με κρεμαστές καραβέλες.
από την Πάτμο
18ος αι. Ύψ. 0,11 μ. (ΓΕ 7324)Μεταβυζαντινή και Νεοελληνική Τέχνη
Μουσείο Μπενάκη

Περιγραφή
 Ο συρματερός διάκοσμος συμπληρώνεται με πολύχρωμα σμάλτα και μαργαριτάρια.

Μουσείο Μπενάκη

http://www.benaki.gr/index.asp?lang=gr&id=10101

Tsionis since 1971

Μάστορες στην κοσμηματοποιϊα υπήρξαν και οι αρχαίοι Αιγύπτιοι (3000 – 525 π.Χ.) που την τέχνη τους μετάδωσαν και σε άλλους ανατολικούς λαούς. Χρησιμοποιούσαν πιο πολύ το μέταλλο και τα πετράδια που πάνω τους χάραζαν διάφορες παραστάσεις.

Για τις Αιγύπτιες, η πολυτέλεια των υφασμάτων δεν είναι αρκετή. Χρησιμοποιούν ακόμη βραχιόλια, περιδέραια, χαλκάδες για τους αστραγάλους, δακτυλίδια, διαδήματα. Οι Φαραώ βάζουν στο κεφάλι τους την άσπρη μήτρα (κορώνα) με το ιερό φίδι στην κορυφή της, σύμβολο της δυναστείας των Φαραώ.

pectoral from the tomb of Tutankhamen,
about 1340 BCE
Egyptian art

Pectoral of gold, silver, and semiprecious stones, from the tomb of Tutankhamen,
 the Egyptian Museum, Cairo.

the Egyptian Museum, Cairo.

http://www.sca-egypt.org/eng/mus_egyptian_museum.htm

Tsionis since 1971

Necklace with Pectoral Wedjat Eye
Material: Gold, Lapis Lazuli, Turquoise, Faience, Glass Paste
Size: (Pendant) 5.7 cm
Location: Valley of the Kings, Tomb of Tutankhamun (KV 62)
Excavation: Howard Carter Excavation of 1922
Period: 18th Dynasty, Reign of Tutankhamun (1333-1323 BC)
the Egyptian Museum, Cairo

Bound into the bandages wrapping the mummy of Tutankhamun, Howard Carter believed that this pectoral was a piece of jewelry that the king would have worn while still living. Though very beautiful, its function was primarily protective.

the Egyptian Museum, Cairo

http://www.sca-egypt.org/eng/mus_egyptian_museum.htm

Tsionis since 1971

Collar Of Neferuptah
Identity: Neferuptah, Princess
Material: Gold, Feldspar, Carnelian
Period: Middle Kingdom, 12th Dynasty
Reign: Amenemhat III
 Dimensions: Length: 36.5 cm Width: 10 cm
the Egyptian Museum, Cairo.

the Egyptian Museum, Cairo

http://www.sca-egypt.org/eng/mus_egyptian_museum.htm

Tsionis since 1971

Κοσμήματα φορούν άνδρες και γυναίκες σε αφθονία, όπως τα βραχιόλια σε όλο το μήκος των χεριών και τους αστραγάλους, ενώ οι κάλτσες τους είναι κεντημένες ή κοσμημένες με χρυσό και ασήμι. Επίσης φορούν περιδέραια με κρεμαστά ψηφία ή μορφές θεών ή το σύμβολο της αθανασίας τον ιερό κάνθαρο (σκαραβαίο).

Οι Φαραώ φορούν δακτυλίδια-σφραγίδες με ανάγλυφα σκαλισμένο τον ιερό σκαραβαίο για το κλείσιμο των περγαμηνών. Ακόμη προτιμούν μεγάλα σκουλαρίκια με διάφορες συμβολικές παραστάσεις. Όλα είναι κατασκευασμένα από ευγενή μέταλλα – χρυσό, ασήμι ή χαλκό, φαγιάνς και διακοσμημένα με χάνδρες από σμαράγδια, αχάτη, αμέθυστο, όνυχα, ίασπι, κρυστάλλινες πέτρες, τυρκουάζ, μαργαριτάρια, κεχριμπάρι, κοράλλια, ημιπολύτιμες πέτρες που δίνουν στη φόρμα ιδιαίτερη βαρύτητα.



Etruscan filigree golden ear stud,
 decorated with a rosette surrounded by concentric bands, globules and flowers.
 Gold with vitreous glass paste insets,
Etruscan artwork, 530–480 BC.
on display at the British Museum. 

The flower petals consist of wires and fine sheet while the rest of the filigree is essentially made of grains.

Βρετανικό Μουσείο

http://www.britishmuseum.org/

Tsionis since 1971

Μα και οι Άραβες, οι Ετρούσκοι, οι Ιάπωνες και οι Κινέζοι δεν πήγαιναν πίσω στην κοσμηματοποιϊα.

Στις μέρες μας τα κοσμήματα φτιάχνονται στις βιομηχανίες για πλατιά κατανάλωση σε μεγάλες ποσότητες ενώ, όπως προαναφέρθηκε, πολλοί σχεδιαστές κοσμημάτων εμπνέονται από παλαιότερες εποχές.

Κείμενα: Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%8C%CF%83%CE%BC%CE%B7%CE%BC%CE%B1

           
        TSIONIS since 1971

Κοσμηματοπωλείο, Χρυσοχοείο, Κοσμήματα, Ρολόγια,

Ειδικές Κατασκευές Κοσμημάτων, Χειροποίητο Κόσμημα,

Επισκευές Ρολογιών.

Αγαπητοί Φίλες και Φίλοι

Με σωστή φροντίδα και συντήρηση, τα κοσμήματά σας θα σας ανταμείψουν,

με απόλαυση και πολυτέλεια για μια ζωή.

Το εργαστήριο χρυσοχοίας TSIONIS since 1971 Κοσμήματα, Ρολόγια είναι στελεχωμένο με επαγγελματικά εκπαιδευμένους, εξειδικευμένους κοσμηματοποιούς, αλλά και ωρολογοποιούς οι οποίοι παρέχουν μια πλήρη ποικιλία υπηρεσιών εξαιρετικής επισκευής κοσμημάτων, και ωρολογίων φινιρίσματος και ανανέωσης.

Επισκεφθείτε το Εργαστήριο Χρυσοχοίας TSIONIS since 1971 για να συμβουλευθείτε έναν από τους Εξειδικευμένους Κοσμηματοποιούς και ωρολογοποιούς μας όσον αφορά άλλες διαθέσιμες υπηρεσίες που πιθανόν

Χρειάζεται το κόσμημα σας, το ρολόι σας ή ακόμα και τα αξεσουάρ σας.

Για την διευκόλυνσή σας, οι πιο δημοφιλείς μας Υπηρεσίες Επισκευής κοσμημάτων,

και ρολογιών παρατίθενται παρακάτω.

    

ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΣΜΗΜΑ ΣΑΣ

Καθαρισμός και Γυάλισμα, Αλλαγή μεγέθους δαχτυλιδιών, Τοποθέτηση λίθων, Επισκευή περιδεραίων, Επιδιόρθωση βραχιολιών, Δέσιμο Μαργαριταριών και Χαντρών, Επισκευή Ασημικών, Παραγγελίες για Ειδικές Κατασκευές, Κολλήσεις, Χάραξη ονομάτων, παραδοσιακά αλλά και με Laser, Χρύσωμα, Επιπλατίνωση,

Τελικός και ποιοτικός έλεγχος
στο κόσμημα σας...Tsionis since 1971

ΓΙΑ ΤΟ ΡΟΛΟΙ ΣΑΣ

Αποσυναρμολόγηση ολόκληρου του μηχανισμού και πρόπλυση, Έλεγχος των εξαρτημάτων για τυχόν φθορές, Αντικατάσταση εξαρτημάτων ρολογιού, Καθαρισμός μηχανισμού ρολογιού, Συναρμολόγηση μηχανισμού ρολογιού, Λίπανση και ρύθμιση λειτουργιών ρολογιού, Έλεγχος κάσας και μπρασελέ για φθορές, Καθαρισμός κάσας και μπρασελέ, Λουστράρισμα κάσας και μπρασελέ, Αντικατάσταση φλαντζών ρολογιού, Συναρμολόγηση κάσας, Έλεγχος και αλλαγή μπαταρίας στα ρολόγια μπαταρίας, και σε καταδυτικά ρολόγια, Έλεγχος στεγανοποίησης ρολογιού, Τελικός και ποιοτικός έλεγχος 

στο ρολόι σας...Tsionis since 1971

         TSIONIS since 1971

 Κοσμήματα, Ρολόγια, Δώρα

Λεωφόρος  Βουλιαγμένης  184  Δάφνη - Υμηττός  Τ.Κ 17235

Τηλ / fax: 2109711558

e-mail: tsionis1@hotmail.com

Κοσμήματα, ρολόγια, δώρα, χρυσός, ασήμι, χειροποίητα κοσμήματα, χρυσά κοσμήματα, ασημένια κοσμήματα, μονόπετρα, δαχτυλίδια, σετ κοσμημάτων, κολιέ, βραχιόλια, σκουλαρίκια, σταυροί,μενταγιόν, κωνσταντινάτα, αλυσίδες λαιμού, μαργαριτάρια, γάμος, δαχτυλίδια αρραβώνων, βέρες γάμου, δώρα επετείου, δώρα γάμου, κόσμημα χειροποίητο, πολύτιμοι λίθοι, διαμάντι, ρουμπίνι,σμαράγδι, βάπτιση, σταυρός, δώρα βάπτισης, φυλαχτά, ματάκια, ασημένιες εικόνες, δώρα για παιδιά, παιδικά κοσμήματα, δώρο κουμπάρου, είδη δώρων, αξεσουάρ, επώνυμα ρολόγια, ανδρικά ρολόγια, γυναικεία ρολόγια, παιδικά ρολόγια, καταδυτικά ρολόγια, ρολόγια τσέπης, ανδρικό κόσμημα, δαχτυλίδι, μανικετόκουμπα, μπρελόκ, κομπολόϊ, κεχριμπάρι, ημιπολύτιμοι λίθοι, είδη γραφείου, στυλό, πένες, είδη καπνιστού, αναπτήρες, ταμπακιέρες, καπνοσακούλες, ξυπνητήρια, ελβετικοί σουγιάδες, επιβίωσης, γούρια